22. RZYM NIEZWYCIĘŻONY
STARA ARCHITEKTURA RZYMU I ITALII
W przewodniku RZYM (Szałas Roman, SiT W-wa 1985) jest na str. 159 plan bazyliki Św. Piotra na Watykanie. Czytamy tam, że bazylika konstantyńska została zbudowana NA STADIONIE Kaliguli, gdzie męczono chrześcijan i ukrzyżowano Piotra Apostoła. Bazylika konstantyńska została zbudowana na cmentarzu pogańskim (Jastrzębowska E., Sztuka wczesnochrześcijańska, WAiF W-wa 1988, s. 79) z posadowieniem NA STADIONIE, ale kto tam zbudował Stadion jest zagadką. Stadion ten jest czytelny archeologicznie choć jest głęboko, natomiast grobowce pogańskie zostały "wybrane" przy niwelacji wzgórza watykańskiego przez Bramantego, który przez obniżenie terenu wyeksponował główne budowle a ziemię użył na basteje forteczne.
Kto jednak urządził stadion na cmentarzu i po co? Iwan Groźny wynalazł grila urządzając publiczne kaźnie z kiełbaskami na Placu Czerwonym więc nie sądzę aby w Rzymie takie widowiska odbywały się na dalekim przedmieściu, bo Neron nie był złym reżyserem. W Rzymie była w samym centrum dzielnica WIDOWISKOWA, gdzie można było urządzać nawet walki morskie przez spiętrzenie Tybru. Do stypowych walk gladiatorów potrzebny był zaś nie stadion a CYRK.
Męczeństwa chrześcijan powinny więc odbywać się na stadionie w centrum Rzymu a chrześcijanie powinny ciało Piotra wykupić i złożyć w katakumbach, a potem szczątki przenieść pod ołtarz zakupionej bazyliki CMENTARNEJ, gdyż byli bogaci z racji greckiego prawa spółdzielczego. Jest mało prawdopodobnie, aby Kaligula postponował się stadionem na cmentarzu więc stadion został zbudowany przez blokujący Rzym garnizon Hanibala, który powinien stacjonować na wzgórzu watykańskim. Rzym ocalał dzięki żegludze MIECZOWEJ, gdyż statki mieczowe przechodziły przy sztormowej pogodzie blokadę kartagińska, a Rzym był ufortyfikowany do Ostii. Po zwycięstwie nad Hanibalem zbudowano NA STADIONIE bazylikę cmentarną, którą nazwano od pozdrowienia żałobnego Voto Cannae: PAMIĘTAJ O KANNACH, czyli że Watykanusem był Hanibal!
Na rysunku Bramantego wczesnochrześcijańska bazylika watykańska ma wnętrze "obcięte" przed kolumnami IX od zachodu. Pierwotne nawy miały po 22 kolumny, z czego wynika, że wraz z budową, od wschodu, obecnej rotundy św. Piotra rozbierano sukcesywnie starą bazylikę. U Bramantego widzimy na linii "obcięcia" starej bazyliki 4 bazy portyku fasady kolumnowej – znanej nam jednak NIE z planu Bramentego, który nie był realizowany, lecz z planu KONSERWATORSKIEGO Michała Anioła z r. 1546. Znaczy to, że FASADA ta została zbudowana właśnie przez Bramentego, na miejscu rozebranych przęseł bazyliki kolumnowej VOTO CANNAE.
Argumentem, że ROTUNDA św. Piotra na Watykanie to budowla wczesnośredniowieczna jest Złota Bulla cesarza Fryderyka Barbarossy z r. 1155. Elżbieta Jastrzębowska datuje "zasadniczą" przebudowę wschodniej części bazyliki watykańskiej na przełom VI i VII w, za pontyfikatu Grzegorza Wielkiego (s. 262), co zgadza się z mą Funkcjonalną Chronologią Architektury Niemieckiej. Wcześniej – bo prawdopodobnie jako mauzoleum Teodoryka Wielkiego – powstało PREZBITERIUM katedry florenckiej, której pierwotnym patronem był ostrogocki święty Reparata. Otóż olbrzymie mury prezbiterialnej rotundy katedralnej, tak jak i rotundy św. Piotra na Watykanie, są zrozumiałe jako posadowienie wielkiej wieży sygnalizacyjnej, które ze względu na znaczenie wojskowe były rozbierane przez wycofujących się okupantów. Na Watykanie taką wieżę zniszczyli Arabowie w IX w.
Teodoryk Wlk nic wspólnego z tzw. Rotundą Teodoryka w Rawennie nie miał. Argumentem jest sarkofag wykonany tą samą techniką, co słynna kopuła Mauzoleum, który okazał się WANNĄ z pałacu Galii Placidii! W r. 1854 znaleziono w Rawennie opodal Mauzoleum Złoty Grób Odoakra. Wódz został pochowany w zbroi z identycznym motywem jak na Mauzoleum. Italia Teodoryka Wlk była krajem dobrobytu i budownictwa a jego grobowiec był najwspanialszą budowlą jego czasów – porównywaną do wulkanu Stromboli. Chodziło tu o pierwotną wieżę na rotundzie florenckiej, gdyż stolicą Italii mogła być Florencja ale nie Rawenna.
Podczas dyskusji w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego miałem trudności z chronologią bazyliki św. Antoniego w Padwie, która wg mej FChAN, powinna być kościołem longobardzkim. W Padwie są 2 kościoły wczesnochrześcijańskie: Eremitów i św. Zofii. U św. Zofii mamy jednak sklepienie średniowieczne a na malunku Powołanie św. Macieja w baptysterium katedralnym widzimy kościół Eremitów z wczesnorenesansowym portykiem – co suponuje, że przedstawiony na fresku św. Maciej jest Maciejem Korwinem.
Św. Antoni, przyczyniając się do upadku Ezzelinich, działał na rzecz oderwania Padwy od Ligi Lombardzkiej i zbliżenia z Wenecją, co doprowadziło do unii z Najjaśniejszą Rzeczpospolitą. Beneficjentem tego była rodzina bł. Luki Belludiego, który został opatem klasztoru benedyktyńskiego. Widzimy to na malunku "Zwiastowanie Wyzwolenia Padwy", gdzie bł. Luka klęczy przed św. Antonim PRZED FASADĄ bazyliki św. Antoniego, będącej jeszcze na zewnątrz murów miejskich – które to dzieło wypada datować politycznie na Wygnanie Ezzelinich.
Wynika z tego, że bazylika św. Antoniego jest właśnie ową historyczną Wspaniałą świątynia padańską, którą budowało 2 królów longobardzkich. Bł. Luka urządził sobie grobowiec w kaplicy północnej (Belludich), gdzie w r. 1231 złożono ciało św. Antoniego, które przebywało tam do zakończenia procesu kanonizacyjnego w r. 1263, kiedy można było je złożyć w ołtarzu głównym.
Za architekturę wczesnochrześcijańską uchodzą bazyliki stropowe o bardzo cienkich kolumnach, które zasługują na miano architektury PRECYZYJNEJ. Takim właśnie kościołem była pierwotna bazylika watykańska, która powinna być zbudowana zaraz po II wojnie punickiej, jako rzymska świątynia cmentarna Voto Cannae. W Rzymie zachowało się kilka takich świątyń, z których najważniejszym jest kościół św. Pawła Za Murami. Otóż fakt, że są to kolumny z granitu szarego świadczy, że budowla powstała przed podbojem Egiptu przez Rzym w r. 30 pne, gdyż egipskie kolumny granitowe byłyby tańsze i ładniejsze.
To skłania do wniosku, że mogła to być świątynia Marsa, więc wypada się zastanawiać, czy kolumny te nie zostały złupione w Kartaginie? Jastrzębowska pisze: Zespół Damous el-Karita jest największym kompleksem świątynnym Kartaginy i bodaj całej Afryki Północnej, a ruiny jego przetrwały do dziś robiąc imponujące wrażenie. Typ ogromnej 9-nawowej bazyliki z transeptem zaznaczonym wewnątrz budynku szerszym szpalerem kolumn, wywodzi się bezpośrednio z tradycji afrykańskiej architektury sakralnej. Z budownictwem justyniańskim – poza hipotetyczną kopułą nad skrzyżowaniem transeptu z nawą główną – nie ma nic wspólnego (s. 243).
Wg mnie nie była to zniszczona przez Arabów świątynia chrześcijańska, ale imperialna świątynia kartagińska. Było tam ponad 200 kolumn więc było co rabować, wobec czego trzeba to zrelacjonować do kolumn świątyń rzymskich.
Rzymska architektura Precyzyjna nie pojawiła się po II wojnie punickiej, gdyż jest architekturą ETRUSKĄ. Jeśli Damous el-Karita była faktycznie na kolumnach granitowych to powinna powstać przed podbojem Egiptu przez Persów, bo po tym podboju zamówiono by ładniejsze i tańsze kolumny egipskie. Architektura taka występuje do Padu czyli na terenie SEJSMICZNYM. Wg mej systematyki Romańskich Katedr Zachodnioeuropejskich to architektura ta pochodzi od katedry Prometeusza w Palermo, wystrojonej przez Fryderyka II Hohenstaufa.
Podobnie mogło być również z niektórymi świątyniami w Jerozolimie, które mogły być rekwirowane kwatermistrzowsko przez Rzymian. Przykładem może być meczet Omajadów w Damaszku, w którym niektórzy widzą nie tylko kościół Jana Chrzciciela, ale i świątynię Jupitera Damasceńskiego. Pogańskimi świątyniami Apollina mogły być kościoły św. Apolinarego w Rawennie, czyli naszego Apolloniusza z Krakowa. Formalnie awans Rawenny był związany z budową tam rezydencji cesarskiej w 395 r. wobec zagrożenia Italii przez Wandalów, Gotów i Hunów, a istnieje też tradycja, że cesarz Honoriusz budował tam nową stolicę. Rawenna nadawała się jednak tylko na twierdzę i ośrodek dowodzenia, ale stolicą to mógł być Triest czy Wenecja.
W przewodniku RZYM (Szałas Roman, SiT W-wa 1985) jest na str. 159 plan bazyliki Św. Piotra na Watykanie. Czytamy tam, że bazylika konstantyńska została zbudowana NA STADIONIE Kaliguli, gdzie męczono chrześcijan i ukrzyżowano Piotra Apostoła. Bazylika konstantyńska została zbudowana na cmentarzu pogańskim (Jastrzębowska E., Sztuka wczesnochrześcijańska, WAiF W-wa 1988, s. 79) z posadowieniem NA STADIONIE, ale kto tam zbudował Stadion jest zagadką. Stadion ten jest czytelny archeologicznie choć jest głęboko, natomiast grobowce pogańskie zostały "wybrane" przy niwelacji wzgórza watykańskiego przez Bramantego, który przez obniżenie terenu wyeksponował główne budowle a ziemię użył na basteje forteczne.
Kto jednak urządził stadion na cmentarzu i po co? Iwan Groźny wynalazł grila urządzając publiczne kaźnie z kiełbaskami na Placu Czerwonym więc nie sądzę aby w Rzymie takie widowiska odbywały się na dalekim przedmieściu, bo Neron nie był złym reżyserem. W Rzymie była w samym centrum dzielnica WIDOWISKOWA, gdzie można było urządzać nawet walki morskie przez spiętrzenie Tybru. Do stypowych walk gladiatorów potrzebny był zaś nie stadion a CYRK.
Męczeństwa chrześcijan powinny więc odbywać się na stadionie w centrum Rzymu a chrześcijanie powinny ciało Piotra wykupić i złożyć w katakumbach, a potem szczątki przenieść pod ołtarz zakupionej bazyliki CMENTARNEJ, gdyż byli bogaci z racji greckiego prawa spółdzielczego. Jest mało prawdopodobnie, aby Kaligula postponował się stadionem na cmentarzu więc stadion został zbudowany przez blokujący Rzym garnizon Hanibala, który powinien stacjonować na wzgórzu watykańskim. Rzym ocalał dzięki żegludze MIECZOWEJ, gdyż statki mieczowe przechodziły przy sztormowej pogodzie blokadę kartagińska, a Rzym był ufortyfikowany do Ostii. Po zwycięstwie nad Hanibalem zbudowano NA STADIONIE bazylikę cmentarną, którą nazwano od pozdrowienia żałobnego Voto Cannae: PAMIĘTAJ O KANNACH, czyli że Watykanusem był Hanibal!
Na rysunku Bramantego wczesnochrześcijańska bazylika watykańska ma wnętrze "obcięte" przed kolumnami IX od zachodu. Pierwotne nawy miały po 22 kolumny, z czego wynika, że wraz z budową, od wschodu, obecnej rotundy św. Piotra rozbierano sukcesywnie starą bazylikę. U Bramantego widzimy na linii "obcięcia" starej bazyliki 4 bazy portyku fasady kolumnowej – znanej nam jednak NIE z planu Bramentego, który nie był realizowany, lecz z planu KONSERWATORSKIEGO Michała Anioła z r. 1546. Znaczy to, że FASADA ta została zbudowana właśnie przez Bramentego, na miejscu rozebranych przęseł bazyliki kolumnowej VOTO CANNAE.
Argumentem, że ROTUNDA św. Piotra na Watykanie to budowla wczesnośredniowieczna jest Złota Bulla cesarza Fryderyka Barbarossy z r. 1155. Elżbieta Jastrzębowska datuje "zasadniczą" przebudowę wschodniej części bazyliki watykańskiej na przełom VI i VII w, za pontyfikatu Grzegorza Wielkiego (s. 262), co zgadza się z mą Funkcjonalną Chronologią Architektury Niemieckiej. Wcześniej – bo prawdopodobnie jako mauzoleum Teodoryka Wielkiego – powstało PREZBITERIUM katedry florenckiej, której pierwotnym patronem był ostrogocki święty Reparata. Otóż olbrzymie mury prezbiterialnej rotundy katedralnej, tak jak i rotundy św. Piotra na Watykanie, są zrozumiałe jako posadowienie wielkiej wieży sygnalizacyjnej, które ze względu na znaczenie wojskowe były rozbierane przez wycofujących się okupantów. Na Watykanie taką wieżę zniszczyli Arabowie w IX w.
Teodoryk Wlk nic wspólnego z tzw. Rotundą Teodoryka w Rawennie nie miał. Argumentem jest sarkofag wykonany tą samą techniką, co słynna kopuła Mauzoleum, który okazał się WANNĄ z pałacu Galii Placidii! W r. 1854 znaleziono w Rawennie opodal Mauzoleum Złoty Grób Odoakra. Wódz został pochowany w zbroi z identycznym motywem jak na Mauzoleum. Italia Teodoryka Wlk była krajem dobrobytu i budownictwa a jego grobowiec był najwspanialszą budowlą jego czasów – porównywaną do wulkanu Stromboli. Chodziło tu o pierwotną wieżę na rotundzie florenckiej, gdyż stolicą Italii mogła być Florencja ale nie Rawenna.
Podczas dyskusji w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego miałem trudności z chronologią bazyliki św. Antoniego w Padwie, która wg mej FChAN, powinna być kościołem longobardzkim. W Padwie są 2 kościoły wczesnochrześcijańskie: Eremitów i św. Zofii. U św. Zofii mamy jednak sklepienie średniowieczne a na malunku Powołanie św. Macieja w baptysterium katedralnym widzimy kościół Eremitów z wczesnorenesansowym portykiem – co suponuje, że przedstawiony na fresku św. Maciej jest Maciejem Korwinem.
Św. Antoni, przyczyniając się do upadku Ezzelinich, działał na rzecz oderwania Padwy od Ligi Lombardzkiej i zbliżenia z Wenecją, co doprowadziło do unii z Najjaśniejszą Rzeczpospolitą. Beneficjentem tego była rodzina bł. Luki Belludiego, który został opatem klasztoru benedyktyńskiego. Widzimy to na malunku "Zwiastowanie Wyzwolenia Padwy", gdzie bł. Luka klęczy przed św. Antonim PRZED FASADĄ bazyliki św. Antoniego, będącej jeszcze na zewnątrz murów miejskich – które to dzieło wypada datować politycznie na Wygnanie Ezzelinich.
Wynika z tego, że bazylika św. Antoniego jest właśnie ową historyczną Wspaniałą świątynia padańską, którą budowało 2 królów longobardzkich. Bł. Luka urządził sobie grobowiec w kaplicy północnej (Belludich), gdzie w r. 1231 złożono ciało św. Antoniego, które przebywało tam do zakończenia procesu kanonizacyjnego w r. 1263, kiedy można było je złożyć w ołtarzu głównym.
Za architekturę wczesnochrześcijańską uchodzą bazyliki stropowe o bardzo cienkich kolumnach, które zasługują na miano architektury PRECYZYJNEJ. Takim właśnie kościołem była pierwotna bazylika watykańska, która powinna być zbudowana zaraz po II wojnie punickiej, jako rzymska świątynia cmentarna Voto Cannae. W Rzymie zachowało się kilka takich świątyń, z których najważniejszym jest kościół św. Pawła Za Murami. Otóż fakt, że są to kolumny z granitu szarego świadczy, że budowla powstała przed podbojem Egiptu przez Rzym w r. 30 pne, gdyż egipskie kolumny granitowe byłyby tańsze i ładniejsze.
To skłania do wniosku, że mogła to być świątynia Marsa, więc wypada się zastanawiać, czy kolumny te nie zostały złupione w Kartaginie? Jastrzębowska pisze: Zespół Damous el-Karita jest największym kompleksem świątynnym Kartaginy i bodaj całej Afryki Północnej, a ruiny jego przetrwały do dziś robiąc imponujące wrażenie. Typ ogromnej 9-nawowej bazyliki z transeptem zaznaczonym wewnątrz budynku szerszym szpalerem kolumn, wywodzi się bezpośrednio z tradycji afrykańskiej architektury sakralnej. Z budownictwem justyniańskim – poza hipotetyczną kopułą nad skrzyżowaniem transeptu z nawą główną – nie ma nic wspólnego (s. 243).
Wg mnie nie była to zniszczona przez Arabów świątynia chrześcijańska, ale imperialna świątynia kartagińska. Było tam ponad 200 kolumn więc było co rabować, wobec czego trzeba to zrelacjonować do kolumn świątyń rzymskich.
Rzymska architektura Precyzyjna nie pojawiła się po II wojnie punickiej, gdyż jest architekturą ETRUSKĄ. Jeśli Damous el-Karita była faktycznie na kolumnach granitowych to powinna powstać przed podbojem Egiptu przez Persów, bo po tym podboju zamówiono by ładniejsze i tańsze kolumny egipskie. Architektura taka występuje do Padu czyli na terenie SEJSMICZNYM. Wg mej systematyki Romańskich Katedr Zachodnioeuropejskich to architektura ta pochodzi od katedry Prometeusza w Palermo, wystrojonej przez Fryderyka II Hohenstaufa.
Podobnie mogło być również z niektórymi świątyniami w Jerozolimie, które mogły być rekwirowane kwatermistrzowsko przez Rzymian. Przykładem może być meczet Omajadów w Damaszku, w którym niektórzy widzą nie tylko kościół Jana Chrzciciela, ale i świątynię Jupitera Damasceńskiego. Pogańskimi świątyniami Apollina mogły być kościoły św. Apolinarego w Rawennie, czyli naszego Apolloniusza z Krakowa. Formalnie awans Rawenny był związany z budową tam rezydencji cesarskiej w 395 r. wobec zagrożenia Italii przez Wandalów, Gotów i Hunów, a istnieje też tradycja, że cesarz Honoriusz budował tam nową stolicę. Rawenna nadawała się jednak tylko na twierdzę i ośrodek dowodzenia, ale stolicą to mógł być Triest czy Wenecja.