Zygmunt Kubiak, POD AKCJUM; Rzeczpospolita, 17-18 VI 2000, s. D3

ZK twierdzi, że bitwa pod Akcjum ZAPOCZĄTKOWAŁA CYWILIZACJĘ EUROPEJSKĄ. Było to DECYDUJĄCE zwycięstwo Zachodu. Ideologicznie była to wojna systemu OBYWATELSKIEGO z boskością władzy, co starsze pokolenie pamięta jako stalinowski kult jednostki.

Antoniusz przegrał już w Tarencie w r. 37 pne, zawierając wobec najazdu Partów na Anatolię układ przeciw Pompejuszowi II. Formalnie był to bunt Antoniusza przeciw Kleopatrze, gdyż ożenił się z siostrą Oktawiana, którą wkrótce porzucił, dając tym szwagrowi dobry pretekst. W Tarencie Antoniusz użyczył Oktawianowi floty przeciw Pompejuszowi II, za co otrzymał kilka legionów na wojnę z Partami. O ile jednak Marek Agrypa wykorzystał flotę do zdobycia umocnionego rejonu Wezuwiusza, zagarniając znajdujący się w Kyme (Castellamarre di Stabia) złupiony w Angers przez Pompejusza I skarbiec galijski, to Antoniusz z Partami przegrał. Ta sprawa ma odniesienie do historii Polski, gdyż Wandalowie byli związani z Partami sojuszem antyrzymskim, co obligowało Lubrana do sojuszu z Oktawianem.

ZK uznał, że pod Akcjum walczyły TARANOWCE Antoniusza i Kleopatry z OGNIOWCAMI Oktawiana, ale zapomniał powiedzieć, że Ogniowcami były okręty dalmatyjskie. Wszystko wskazuje, że były to DWUPOKŁADOWE okręty bez taranów i piechoty morskiej z wioślarzami na pokładzie dolnym, gdy we flocie Antoniusza i Kleopatry podstawową jednostką była taranowa triara, przeładowana wioślarzami i piechotą morską. Gdy dalmatyje otworzyły ogień do prących na nie taranowców, które stanęły w ogniu, to Kleopatra rzuciła się do ucieczki.

Antoniusz "zmądrzał", wskoczył do łodzi kurierskiej i pogonił za nią. Flota Antoniusza i Kleopatry płonęła a Oktawian kazał ratować kogo się dało. Bitwa pod Akcjum zakończyła taktykę taranu i piechoty morskiej a nazwa Patras może pochodzić od KleoPATRY. – Tarany zastosował po raz pierwszy Ramzes III przeciw Ariom.

Z opisu bitwy wynika, że była to rozpaczliwa próba wydostania się floty Antoniusza i Kleopatry ze śmiertelnej pułapki w Zatoce Korynckiej, toteż flota ta musiała wcześniej przegrać na Morzu Jońskim skoro została stamtąd wypędzona. W tym kontekście interpretuję też dramat małżeński Lubrana i Julii.

Julia mogła pośredniczyć między Oktawianem a Kleopatrą, zmierzając do wycofania się Antoniusza do Azji Mniejszej i oddania Półwyspu Bałkańskiego Wandalom. Oktawian dał Julii Padanię z Rawenną, co mogło być "zastawem za Bałkany", ale Marek Agrypa zdobył bojem rozpoznawczym Pylos, co umożliwiło skierowanie floty na Morze Egejskie i odcięcie armady Antoniusza od zboża egipskiego. Po bitwie pod Akcjum Oktawian zabrał Julii Padanię i anektował Bałkany, które obiecał Lubranowi jako TRYUMWIROWI.