38. POD CZARNYM KRZYŻEM
Las Navas de Tolosa, rok 1212
ALFONS VIII POD LAS NAVAS DE TOLOSA, 16 LIPCA 1212, Batalie i Wodzowie Wszech Czasów, Nr 13, Rzeczpospolita, 12 kwietnia 2008
Bitwa na przełęczy Pajaros była raczej banalna. Wizygoci – wobec GROŹBY najazdu arabskiego zakupili świątynię Artemidy w Bretanii, którą przebudowali na klasztor Mont-Saint-Michel – wobec czego Arabowie bitwy na przełęczy Pajaros wygrać NIE MOGLI, gdyż skarbiec wizygocki zostałby wywieziony do Bretanii.
Cyd tłumaczył feudałom mauretańskim, że SĄ BARDZIEJ ZNIENAWIDZENI PRZEZ FANATYKÓW Z MAGREBU OD CHRZEŚCIJAN – więc jeśli Hiszpania zostanie zajęta przez afrykański islam to czeka ich kariera poganiaczy wielbłądów na Saharze.
https://gazetalubuska.pl/aragonia-stad-cyd-waleczny-gromil-swoich-braci-zdjecia/ar/7915638//
Cyd Waleczny to średniowieczny rycerz Rodrigo (Ruy) Díaz de Vivar. W 1076 r. został wygnany z Kastylii, a pięć lat później uwięziono tam jego żonę i córki. Dlatego zdecydował się służyć władcom muzułmańskiego państewka Sarakusta. Czyli obecnej Saragossy. Po pięciu latach wrócił jednak do Kastylii i wystąpił przeciw byłym chlebodawcom. W 1094 r. pod Cuart de Poblet pokonał armię Almorawidów i odbił Walencję z rąk Maurów.
Cyd był kondotierem – służył temu, kto PŁACIŁ, więc nie mógł zadać DECYDUJĄCEJ klęski na miarę GRUNWALDU światowemu mocarstwu. Został najęty przez Francuzów, którzy zapłacili mu Walencją, która była stolicą hiszpańskich Almorawidów a sami wycofali się, bo Almorawidzi przestali być groźni.
Ponad wiek później Almohadzi chcieli OBEJŚĆ Walencję sojuszem z KATARSKĄ Marsylią i Tulonem. W tym celu zorganizowali armadę z ćwierćmilionową armią, ale wtedy król kastylijski Alfons VIII zdobył Ferral na dziale wodnym w Sierra Morena na drodze z Toledo do Almerii. Alfons był tylko dowódcą operacyjnym, gdyż miał nad sobą komisarza papieskiego, którym był król Aragonu Piotr II, który – wobec niewypłacalności Almohadów – WYKUPIŁ tą ważną twierdzę. Alfons wypędzał rycerzy chrześcijańskich, którzy dopuszczali się gwałtów na muzułmanach.
Upadek Ferrali zmusił Almohadów do interwencji w Andaluzji, gdyż mógł tam zaistnieć KAZUS CYDA czyli sojusz feudałów muzułmańskich z chrześcijanami. Almohadzi posłużyli się Armią Ochotniczą z Sahelu, o sile 160 tysięcy czarnych wojowników, gdyż nie trzeba było im płacić. Gdy jednak Armia Ochotnicza zbliżyła się do Ferrali to Alfons ZNALAZŁ tajemny wąwóz przez Sierra Morena, którym przerzucił wojsko na tyły Sahelijczyków, odcinając ich od wody i zaopatrzenia.
Armie ustawiły się wprawdzie do bitwy pod Las Navas de Tolosa, ale pozycje Hiszpanów były tak obronne, że do walk nie doszło, więc po kilku dniach Hiszpanie mogli podrzynać Sahelijczykom gardła. W liście do papieża Alfons napisał, że ZGINĘŁO STO TYSIĘCY SARACENÓW, przy stratach własnych 20 do 30 ludzi. Znaczy to, że Alfons wciągnął Sahelijczyków w pułapkę z przygotowanym na taką okoliczność TUNELEM.
Z tego wynika, że bitwy pod Las Navas de Tolosa BYŁA czekaniem na szczeźnięcie przeciwnika, któremu podrzynano gardła z Łaski. To umożliwiło rozprawę z Katarami, gdyż Albigensi uznali się wasalami Piotra II.
Bitwa na przełęczy Pajaros była raczej banalna. Wizygoci – wobec GROŹBY najazdu arabskiego zakupili świątynię Artemidy w Bretanii, którą przebudowali na klasztor Mont-Saint-Michel – wobec czego Arabowie bitwy na przełęczy Pajaros wygrać NIE MOGLI, gdyż skarbiec wizygocki zostałby wywieziony do Bretanii.
Cyd tłumaczył feudałom mauretańskim, że SĄ BARDZIEJ ZNIENAWIDZENI PRZEZ FANATYKÓW Z MAGREBU OD CHRZEŚCIJAN – więc jeśli Hiszpania zostanie zajęta przez afrykański islam to czeka ich kariera poganiaczy wielbłądów na Saharze.
https://gazetalubuska.pl/aragonia-stad-cyd-waleczny-gromil-swoich-braci-zdjecia/ar/7915638//
Cyd Waleczny to średniowieczny rycerz Rodrigo (Ruy) Díaz de Vivar. W 1076 r. został wygnany z Kastylii, a pięć lat później uwięziono tam jego żonę i córki. Dlatego zdecydował się służyć władcom muzułmańskiego państewka Sarakusta. Czyli obecnej Saragossy. Po pięciu latach wrócił jednak do Kastylii i wystąpił przeciw byłym chlebodawcom. W 1094 r. pod Cuart de Poblet pokonał armię Almorawidów i odbił Walencję z rąk Maurów.
Cyd był kondotierem – służył temu, kto PŁACIŁ, więc nie mógł zadać DECYDUJĄCEJ klęski na miarę GRUNWALDU światowemu mocarstwu. Został najęty przez Francuzów, którzy zapłacili mu Walencją, która była stolicą hiszpańskich Almorawidów a sami wycofali się, bo Almorawidzi przestali być groźni.
Ponad wiek później Almohadzi chcieli OBEJŚĆ Walencję sojuszem z KATARSKĄ Marsylią i Tulonem. W tym celu zorganizowali armadę z ćwierćmilionową armią, ale wtedy król kastylijski Alfons VIII zdobył Ferral na dziale wodnym w Sierra Morena na drodze z Toledo do Almerii. Alfons był tylko dowódcą operacyjnym, gdyż miał nad sobą komisarza papieskiego, którym był król Aragonu Piotr II, który – wobec niewypłacalności Almohadów – WYKUPIŁ tą ważną twierdzę. Alfons wypędzał rycerzy chrześcijańskich, którzy dopuszczali się gwałtów na muzułmanach.
Upadek Ferrali zmusił Almohadów do interwencji w Andaluzji, gdyż mógł tam zaistnieć KAZUS CYDA czyli sojusz feudałów muzułmańskich z chrześcijanami. Almohadzi posłużyli się Armią Ochotniczą z Sahelu, o sile 160 tysięcy czarnych wojowników, gdyż nie trzeba było im płacić. Gdy jednak Armia Ochotnicza zbliżyła się do Ferrali to Alfons ZNALAZŁ tajemny wąwóz przez Sierra Morena, którym przerzucił wojsko na tyły Sahelijczyków, odcinając ich od wody i zaopatrzenia.
Armie ustawiły się wprawdzie do bitwy pod Las Navas de Tolosa, ale pozycje Hiszpanów były tak obronne, że do walk nie doszło, więc po kilku dniach Hiszpanie mogli podrzynać Sahelijczykom gardła. W liście do papieża Alfons napisał, że ZGINĘŁO STO TYSIĘCY SARACENÓW, przy stratach własnych 20 do 30 ludzi. Znaczy to, że Alfons wciągnął Sahelijczyków w pułapkę z przygotowanym na taką okoliczność TUNELEM.
Z tego wynika, że bitwy pod Las Navas de Tolosa BYŁA czekaniem na szczeźnięcie przeciwnika, któremu podrzynano gardła z Łaski. To umożliwiło rozprawę z Katarami, gdyż Albigensi uznali się wasalami Piotra II.