44. INCYDENTU NIE BYŁO
Potęga spisku
Daniel Pipes, POTĘGA SPISKU, Sławomir Kędzierski BEJ Service, Warszawa 1998
Według mnie tytuł jest mylący. Powinno być: KONSPIRACJONIZM – Powody paranoicznego myślenia historycznego i politycznego. DP podkreśla, że Wielka Rewolucja Francuska (WRF) rozpętała konspiracjonizm, który to proces trwa do dziś.
Ja zaś uważam, że spisek stał się podstawą dynamizmu politycznego. Jeśli WRF dała obywatelowi osobowość polityczną to tym kapitałem grają zawodowi politycy, nie zawsze w dobrej wierze – ale ważne jest tu, jak depozytariusze są rozliczani przez deponentów, czyli jak w banku.
DP przytacza piękną anegdotę. Dwaj uczeni niemieccy spacerują po śniadaniu po kurorcie. Kupują gazetę, gdzie na I stronie jest wiadomość o zburzeniu Bastylii. Patrzą na siebie znacząco i mówią jednym głosem TO SPRAWA ILUMINATÓW!
DP raczej uzasadnia pogląd, że WRF została wywołana przez iluminatów bawarskich, którzy zaprzysięgli Burbonom zemstę za aneksję Alzacji i Lotaryngii.
W r. 1787 iluminaci wysłali do Paryża 2 emisariuszy, których ja identyfikuję jako Filipa Buonarrotiego i Robespiera. Emisariusze nawiązali kontakt z masonami francuskimi, z których najważniejszym okazał się w tej grze Honoriusz Mirabeau.
Iluminaci wiedzieli, że Ludwik XVI siedzi na beczce prochu, którą chcieli zdetonować. Tym prochem był dług wewnętrzny Ludwika XIV w wysokości 3 miliardów luidorów, tj. ok. 20 miliardów franków w złocie – co było głównym powodem afery Lawa.
Emisariusze pokazali więc Honoriuszowi Mirabeau karty Marii Antoniny – może antycypowane – a temu zrobiło się niedobrze. Na takie dictum nie pozostało mu nic innego, jak poszukać posiadaczy ważniejszych pakietów obligacji i skryptów dłużnych, którzy mieli krewnych na wyższych stanowiskach wojskowych.
Plan Marii Antoniny był dość prosty: Zwołać parlament, który uchwali emisję pieniądza nominalnego, którym – przy pomocy polityki inflacyjnej – stopi się dług państwowy.
Na takie gry można sobie było jednak pozwolić w Rosji czy Polsce – ale nie we Francji, gdyż skąpcy francuscy są najgroźniejsi. Wraz z postępowaniem Marii Antoniny następowała kontrakcja, w postaci powodowanego przez masonów (korupcję) "sztucznego głodu" oraz porozumienia Mirabeau z La Fayette'm i dowódcą gwardii szwajcarskiej – gdyż wpływy iluminatów szły do Francji przez Szwajcarię.
Gdy posłowie Stanu Trzeciego nie uznali rozwiązania przez króla Parlamentu i udali się do sali Tenisowej to nowo wyłonione dowództwo garnizonu paryskiego zgłosiło się do nich z prośbą o ROZKAZY.
Według mnie tytuł jest mylący. Powinno być: KONSPIRACJONIZM – Powody paranoicznego myślenia historycznego i politycznego. DP podkreśla, że Wielka Rewolucja Francuska (WRF) rozpętała konspiracjonizm, który to proces trwa do dziś.
Ja zaś uważam, że spisek stał się podstawą dynamizmu politycznego. Jeśli WRF dała obywatelowi osobowość polityczną to tym kapitałem grają zawodowi politycy, nie zawsze w dobrej wierze – ale ważne jest tu, jak depozytariusze są rozliczani przez deponentów, czyli jak w banku.
DP przytacza piękną anegdotę. Dwaj uczeni niemieccy spacerują po śniadaniu po kurorcie. Kupują gazetę, gdzie na I stronie jest wiadomość o zburzeniu Bastylii. Patrzą na siebie znacząco i mówią jednym głosem TO SPRAWA ILUMINATÓW!
DP raczej uzasadnia pogląd, że WRF została wywołana przez iluminatów bawarskich, którzy zaprzysięgli Burbonom zemstę za aneksję Alzacji i Lotaryngii.
W r. 1787 iluminaci wysłali do Paryża 2 emisariuszy, których ja identyfikuję jako Filipa Buonarrotiego i Robespiera. Emisariusze nawiązali kontakt z masonami francuskimi, z których najważniejszym okazał się w tej grze Honoriusz Mirabeau.
Iluminaci wiedzieli, że Ludwik XVI siedzi na beczce prochu, którą chcieli zdetonować. Tym prochem był dług wewnętrzny Ludwika XIV w wysokości 3 miliardów luidorów, tj. ok. 20 miliardów franków w złocie – co było głównym powodem afery Lawa.
Emisariusze pokazali więc Honoriuszowi Mirabeau karty Marii Antoniny – może antycypowane – a temu zrobiło się niedobrze. Na takie dictum nie pozostało mu nic innego, jak poszukać posiadaczy ważniejszych pakietów obligacji i skryptów dłużnych, którzy mieli krewnych na wyższych stanowiskach wojskowych.
Plan Marii Antoniny był dość prosty: Zwołać parlament, który uchwali emisję pieniądza nominalnego, którym – przy pomocy polityki inflacyjnej – stopi się dług państwowy.
Na takie gry można sobie było jednak pozwolić w Rosji czy Polsce – ale nie we Francji, gdyż skąpcy francuscy są najgroźniejsi. Wraz z postępowaniem Marii Antoniny następowała kontrakcja, w postaci powodowanego przez masonów (korupcję) "sztucznego głodu" oraz porozumienia Mirabeau z La Fayette'm i dowódcą gwardii szwajcarskiej – gdyż wpływy iluminatów szły do Francji przez Szwajcarię.
Gdy posłowie Stanu Trzeciego nie uznali rozwiązania przez króla Parlamentu i udali się do sali Tenisowej to nowo wyłonione dowództwo garnizonu paryskiego zgłosiło się do nich z prośbą o ROZKAZY.