Na mocy Pokoju w Asgardzie-Kijowie Słowianie otrzymali Adrię-Wenecję z Eksterytorialną Drogą do niej przez Bohemie i Alpy. W przeciwieństwie do transportu KARAWANOWEGO Praga-Adria na osłach czy mułach i może kułanach Słowianie posługiwali się transportem WOZOWYM. Kułany zwane Końmi Górskimi były używane na Bliskim Wschodzie do konwencji Hetytów z HALICZEM na dostawa koni pontyjskich, zwanych potem Arabskimi. Otóż Wozy Słowiańskie, dostarczane masowo z Wenecji na Bliski Wschód były konne.

Tak zaczął się słowiański eksport Żelaza i Stali na Bliski Wschód, co miało tą przewagę nad trakcją oślą z Bohemii, że w Wenecji wóz rozbierano i ładowano z Żelazem na statek do Syrii. Nazwa Galilea Palestyńska pochodzi od targów koni pontyjskich. Głównym producentem stali śląskiej była Chrobrza-Strzegom od Trzech Gór. W grobowcu Pelopsa w Pylos przy pałacu Pelopsa i Hiperdamei archeolodzy amerykańscy znaleźli 1500 precjozów. Najcenniejsza jest gemma z rytem Miecznika, który zabił Sztychowca i walczy z Oszczepnikiem z dużą tarczą.

Morał z tego jest taki, że BEZ TARCZY Sztychownik nie ma szans z Miecznikiem a Oszczepnik może walczyć z miecznikiem tylko z Tarczą. Pelops dystrybuował na Morzu Śródziemnym MIECZE słowiańskie z Chrobrzy-Strzegomia.

Do Pelopsa i Hiperdamei, gdy budowali Najwspanialszy pałac mykeński na Pylos, zawitał wezyr hyksoskiego Egiptu Józef. Podpisali konwencję na dostawy Żelaza i Stali z Wenecji do Egiptu na Wagę Miedzi. To żelazo i stal były reeksportowane przez Żydów z Suezu do Afryki i na Wschód na WAGĘ ZŁOTA, toteż po 3 wiekach nazbierało się tego złota w skarbcu sueskim bardzo dużo.

To trwało do żydowskiego arcykapłaństwa syna księżniczki Nefretete Mojżesza, który uciekł do Etiopów, gdzie sfinansował ich najazd na Teby Stubramne. W trakcie oblężenia umarł król Etiopów a armia obwołała regentem Mojżesza przydając mu królową-wdowę Adonisę. Teby Uwolnił książę-Woźnica, który zagrabił za to skarbiec Amona Tebańskiego, przyjął imię Amenhotepa (IV), ożenił się z matką Mojżesza Nefretete i ustanowił nową stolicę w Amarnie, gdzie przyjął heretyckie imię Jechnatona-Jehowy - wyznawcy Jedynego Bóstwa SŁOŃCA. Jego skarbnikiem Sueskim został zrehabilitowany Mojżesz w lektyce z Kości Słoniowej.

Jehowa chcąc zagarnąć również Skarbiec Sueski skłonił Słowian w Wenecji do zerwanie konwencji z Żydami dając im Serenę-Tobruk, skąd była droga wozowa do Czadu, gdzie była kość słoniowa i Złoto Ghany. Dał również im według Herezji Rosyjskiej Bałkany. Mojżesz chciał jednak wywieść złoto sueskie toteż urządził pułapkę na armię faraona, która, gdy rzuciła się w pogoń przez taflę solną Wielkiego Jeziora Gorzkiego za idącymi na północ Żydami, została zalana Morzem Czerwonym przez otwarcie tamy w Suezie. Dzięki temu Mojżesz mógł wywieść statkami Złoto Egiptu z Suezu do Eljatu.

Za Solidarności I była we wrocławskim Muzeum Archeologicznym krakowska wystawa SKARB WIŚLAN. Ponieważ SOLIDARNOŚĆ jechała na mym kapitale technologicznym to zażądałem natychmiastowego zamknięcia Wystawy jako SPRZECZNEJ z mą chronologią archeologiczną. O ile komuniści zachowywali się powściągliwie to klerykałowie nie kryli satysfakcji, więc gdy doszło, że PIES SZCZEKA A KARAWANA IDZIE DALEJ to zacząłem krzyczeć, że DAJĘ ZŁOTO AFRYKI ZA ZABICIE ŻYWCA KRAKOWSKIEGO OD ZAWODOWEGO KOPULANTA - żeby wiedzieli, że karawana ze złotem afrykańskim zwycięstwem nie jest.

Podobna sprawa była z deklaracją: STAĆ NAS NA ODBUDOWĘ ZAMKÓW KAZIMIERZOWSKICH W JURZE, co uzupełniłem ZA NIEMIECKIE PIENIĄDZE.